Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/359

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

գլուխը խաոնվեց և բախտը առ ժամանակ երես դարձրեց նրանից,

Պերողի թագաւորութե,ան վերքը շաու Գմբախտ էր։ Նա պատերազմի բահվեց հեփ

թազների հես, (484) և մի մեծ ճակատամարտի մէջ սպանվեց, հեփթաղները ողողեցին Պարսկաստանը, բարուրանգ արին ը բահ, հահը աոմամանակ թափուր ճեացչ պարսիէլները պիտի մոռանային ամ&է» &

իրանց ներքին գործերը կարգաւորեչու մա սին էին մտածում, Վերհասլէս Պ երողին յաիրգեց Վաղարչը, որ ամենից առաջ ցոյց տուեց թկ վերանում է վաթսուն տարվայ պարսկական այն քաղաքականութիրը, որի ամենամոլեոանդ ներկայացուցիչն էր 8աղկերտ երկրորդը, Վաղարչը մոգերի և աղնոլականների տիրապետութեաե դէմ դնաց, այդ կողմից նա Ցաղկերտ առաքինի մաոպնգե էր, է, բացվեց հին, ծանօթ տեսա բանը֊֊սաստիկ մրցութխն պարսից արքունիքում, Մ ոդերն ոԼ. մեծամեծները իրանց աղղեցութիւնը ձեռքից չը տալու համար կոիւ սկսեցին թագաւորի դէմ, նշանակում էր որ քրիզտուեսքԽերը կարող են հանգիսսա ապրել,

Ահա թէ ինչն էր Վահան Մամիկոնեա֊

նի աքոզութեան գլխաւոր պատճառը, Վա Ղաո1և յօմարութիւն չորեցաւ հայերի դէմ