Էջ:Ս. Մեսրոպ.djvu/66

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

թիլԱը, թէև դա հակառակ էր պարսից կրօ ն ի ոգուն

Բաւնա պետ ական սիստեմը միայն ար քայական պալատների համար չէր նուիրա դորձվաձէ Մե& բռկապետը օրինակ էր հան դիստնում բաղմաթիլ մանր բռԱապետների համար» Պետութիւհը բաժայքնվաՅէ էր 20 մաերի, որոնց կառավարիչները սատրապ էին կոչվում» Սրանք էլ մի մի թագաւոբներ էին իրանց տեղերում, այն տարբերութեամբ միայ՛ն, որ Շահինշանը իրանից բարձր ԱհուրաՄազդա աստուածն ունէր յ որի ողորմութիւը միշտ իր հետ էր, իսկ սաաոբաէղսերը գողում էին Շահինշանի առաք, որաոքհեան բաւ

ական էր րա մի հատ իէՕսքը է այսօրվայ ամենակարող սատրապը վաղը կը լինէր մի մերկ ու թշուառ ստրուկ,

\)տարապսերի անմիտ շալ այչութիւնն ու կամայականութիւնները աոաձի ձև են սաա

ցել$ հերօդօւոը պատմում է որ Քաբիլահնի

նահաԱալում հորս դաւաո պարտաւյյր էին, իբրն հարկ, կերակրեչ ու պահել սատրապի հնդկական ահաալին շներըա նոյն այդ սաա բապն ունէր 16800 ձի նւելացրէք և սաա բապական ուրիշ քմահաճոյքները, մանաւաեդ

կանանո/թւերը, որոնք Պարսկաստանի իսկական կառավարիչներն էին, և դուք մօաալյքը հասկացողութիւն կը կազմէք թէ ազգաբնա Ս. ՄԵՍրոգ