էլ նա գործով ու իօսքով յարդում էր աե ղակւսն սովորութիաձէներր, իր հսլասւաէվԱերի ցեղակքէ և ա զղային աոանԱայաակութիւ ներլլ, բայց քքայ այնուամենայնիվ, մի հասէ մարդ էր անհամար ազգերի ու լեզուների մէչ. Ասիական աշխարհի համար նա մի խորթ հրամայող էր, ի՚՚րթ՝ իր հայեացքնե բով ու ծղաուՕներով» Աչիւարհակալի կամքի՛ն հակառակվող հը կար և հելլէնական չեղան, կուլտուրան տարածվում էին Ասիայում մինչե հնդկաստան։ Բայք դա արտաքին յաղթութիւն էր, մի խորթ է կոլոր, որ եր բէք ) բհտանեէքալ ասիական ազգերի՛ն, հր լուծվեց նրա՛նց մէջ չը մարովեց, Եւ բացի դրա՛նից, հելլէնականութիւնն էլ աղճատվեց Ասիայում։ 1ուաճողները կամենում էի՛ն մարվել տեղական ոովորռւթիւններին , մտերմանալ տեղացթների հեա, ուստի և ի,րա ցրին շատ ասիական կարգեր, Այգպիսով Ա
լէքսանդրի զետութիւնլլ փոիյանակ զուտ հելլէնական ոգու արտայայտութիւն լինելու, ղարձաւ կիսա—եւրօսլակաե և կիսա—ասիա կան մի միաազետութիւն…
Ինքը Աչէքսւսնգրը երկար կեսւնք չունեցար որ անձամբ համոզվի թէ իր քաղա քակրթական գերը Ասիայում այնքան էլ մեծ չէ կարող լինել. Բայց պատմութիւնը ունի իր ավև այդ իրողութիւնը, Տը կար Աչէք֊
