ունչով չէր զանազանվում ասիական միլս պեսյութիւններից։ Այստեղ էլ սերունդից սերունդ կենդանի էին նոյն օրհխքները, որոնք յատուկ են ասիական բոեապետութիւննե բին։ Եւ դրա փայլուն ապացոյցն է մեր Տիդրան թագաւորը, որի օրով Հայաստանը
մի նոր, զարմանալի երևոյթ դարձաւէէ
Արևելքում ամեն ինչ կախված է թագաւորող անձի յատկութիւններից։ Տիգրանը քա էր ու եոաԱդոան. ուստի կարոդացաւ մի նշանաւոր աշխարհակալ դառնալ, հայաս տանը նա ժառանգեց մի խեղճ գրութեսքն մէֆէ Երկիրը բաժանված էր երկու մասի, պարթևները խլել էին շատ հողեր։ Տիգրանը միացնում է Հայաստանը, յետ է աքղում պարթՕհելյին, արշաւաԱք է գործոլյք դկպի Պարսկասաասի խորքերը և խլում է նոր երկիրներ, Պատմության ասպարէվն է իջնում մի նոր, թարմ ազգ, որ Արևելքի և Արևմուտքի
ուշագրութիւնն է գրալում։ Տիգրանը,ա֊
ոում է գերմանացի գիանական Մօմզէնը իր հռչակաւյյր տհոօմէական Պատմութեանտ մէհ, ֊տալիս է Հայաստանին այն աոաիակարգ ազդեցութիւնը Ասիայում, որ ԱքեաՏէ&եսհԱներից անցել էր Աելևկեաններին և այս վերջիններից։ պարթև Արշակուէ՚փներինտ,
Եւ իրաւ, Տիգրանը գուրս է դալիս իր երկրի սահմաններից և սկսում է պեիյնայ
