կազմած եմ յատուկ յանձնախումբ մը նախարարներու օգնականներէն, նախագահութեամբ՝ լուսաւորութեան նախարար Կասսոյի։ Հոն դուք կնէք ձեր զեկուցումը: Որպէս ներքին գործերու նախարարութեան ներկայացուցիչ, յանձնախումբի աշխատանքներուն պիտի մասնակցէր ոստիկանական դեպարտմենտի պետ Զուեւր։ Գաւառական ինքնավարութիւններու համար դրական որոնում կայացնելը կը գտնեմ վաղաժամ. որովհետեւ Կովկաս յեղափոխական եռուզեռի մէջ է եւ անոնք պիտի դառնան յեղափոխութեան օճախներ։ Երդուեալ դատաւորներու հաստատումը Կովկասի մէջ չեմ գտներ նպատակայարմար։ Հայ դատաւորը պիտի պաշտպանէ հայր, վրացին՝ վրացին, իսկ թուրք դատաւորը՝ թուրքը: Մնաց երկաթուղագծի խնդիրը։ Ինձ կը թուի. թէ յամենայն դէպս շուտ գլուխ գալիք գործ չէ այդ։ Գիտէք, որ հիմա հերթը Սեւծովեան երկաթուղագծի կառուցմանն է։ Հոն մեծ իշխանները ունին կալուածքներ եւ շահագրգռուած են շուտափոյթ կերպով լուծելու այդ խնդիրը։ Պարզ է, որ դուք պիտի չյաջողիք ձեր այս ծրագրի մէջ»։
Լսելով նախարարներու խորհրդի նախագահին սառն դատողութիւնները իմ բոլոր դիմումներու մասին, պատասխանեցի, թե ես աշխատիմ լուրջ տուեալներով ապացուցանել, որ Կովկասի ժողովուրդը միանգամայն հասունցած է բարենորոգումներու համար:
Ստոլիպինը ինձ առաջարկեց իրեն թողուլ բոլոր
