Էջ:Քաղաքապետի մը հիշատակները, Ալեքսանդր Խատիսեան.djvu/216

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

րութիւնը կը մտածէ լայնօրէն օգտագործել հայ ժողովուրդի ուժերը՝ թուրքերու դէմ պատերազմելու համար։ Ինձ առաջարկեցին կազմել ցանկ մը աքսորի եւ բանտերու մէջ գտնուող այն բոլոր հայ յեղափոխականներուն, որոնք կարող էին օգտակար լինել կամաւարական շարժման։ Կազմեցինք այդպիսի ցանկ մը եւ յանձնեցինք կառաւարութեան։

Երբ ծովի վրայով Մուրատը Թուրքիայէն Բաթում էր հասեր, ձերբակալած էին զինք որպէս թրքահպատակի։ Ըսինք, որ Մուրատը մեր մարդն է եւ Մուրատը պատիւներով արձակուեցաւ բանտէն։

Մեզ կառաջարկէին նոյնպէս գտնել Հ. Յ. Դաշնակցութեան մէջէն հմուտ ահաբեկիչներ, որոնք անցնելով Թուրքիա կարողանային սպաննել Էնվէր փաշան։ Ժանտարմներու պետը մինչեւ անգամ կուտար մեզ այն մարդու անունը, որ կարող էր իր վրայ վերցնել այդ համարձակ գործը։ Մենք մերժեցինք այդ ծրագիրը։

Ռուս բանակին մեծ աջակցութիւն ցոյց տալու խմբապետ համազասպը, որ հովիւ ձեւանալով՝ կարողացաւ մտնել Վան եւ բերել կարեւոր տեղեկութիւններ տաճկական բանակի մասին։ Մեր Վանի ընկերները, որաէս ապացոյց, որ համազասպը եղել է Վանի մէջ, քիմիական թանաքով իր շապիկի վրայ հաստատուած էին այդ փաստը:

Փոխարքան առաջարկեց ինձ իր զինուորական մասի օգնական՝ զօր. Միջլայեւսկիի հետ պայմանաւորուիլ խառն նիստ մը գումարելու սպայակոյտի եւ Ազգային Բիւրոյի ներկայացուցիչներու մասնակցութեամբ: Պայմանաւորուեցանք եւ առաջին նիստը