Էջ:Քաղաքապետի մը հիշատակները, Ալեքսանդր Խատիսեան.djvu/400

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

պարտեց թուրք պետութիւնը (22 Յունիս 1919)։ Նախաձեռնեց հւ կագմակերպեց Ազգային համագումար մը (23 Յուլիս էրզրում եւ 4 Սեպտ. Սվազ)։ (Հնարուեցաւ նախագահ։ Ազգային Ուխտը իր օրով կը վաւերացուի. անկախ եւ միացեալ Թուրքիա մը 1918 թ. Հոկտ.ին ճշդւած սահմաններով. օսմանեան կառավարութեան տկարացման պարագային կազմել ժամանակաւոր կառավարութիւն մը։ Ֆրանսա կը ճանչնայ Անգարայի կառավարութիւնը (30 Մայիս 1920) եւ կը կնքէ զինադադար՝ Կիլիկիոյ մէջ կռիւները կեցնելու համար: Կը վարէ Սաքարայի կռիւները յոյներու դէմ (Օգոս.–Սեպտ. 1921) եւ կը վերագրաւէ Իզմիրը։ Հանրապետութիւն հռչակեց (1922) եւ եղաւ հանրապետական Թուրքիոյ առաջին նախագահը (29 Հոկտ. 1923)։ 15 տարի իշխեց իբրեւ մենատէր։ Իր «ժողովուրդի Կուսակցութիւնը» մնաց միակ քաղաքական կուսակցութիւնը։ Ճզմեց ապստամբ քիւրտերը (1925-29) չէզոքացուց կրօնական ըմբոստութիւնները: Քեմալ արդի Թուրքիոյ հիմնադիրը կը մնայ։

220 — (Գաֆաֆեան, Արշակ կամ Գաֆաւեան, Արշակ)։ (Կարին, 1858 — Ռե–