Թուսի հոգևորական գլուխը՝ թաղման ծէսը չը կատարեց:
Որքան խնդրեցին, աղաչեցին, որ նա իր անգութ վճիռը փոխէ՝ չեղաւ: Նա լսել անգամ չէր ուզում:
Բայց աւանդութեան ասելով, հետևեալ գիշերը շէխը երազում տեսաւ, որ Ֆրդուսին դրախտում ման է գալիս կանաչ շորեր հագած և գլխին թանկագին քարերով թագ դրած:
—Այդ ի՞նչպէս է, որ հաւատուրացը դրախտ է մտել,— զարմանքով հարցնում է շէխը երազում:
«Ի պատիւ իր գրած բանաստեղծութիւնների,—պատասխանեցին նրան դրախտի պահապանները: Նա հրաշալի կերպով երգեց Աստծու մեծութիւնը»:
|
Վեր թռաւ շէխը անկողնուց, շտապով հագնւեց և գնաց բանաստեղծի գերեզմանի վրա որոշեալ ծէսը կատարելու:
Շահի պարգևները տարան բանաստեղծի աղջկան:
—Ես թագաւորից ոչինչ չեմ ուզում,— պատասխանեց նա:
