Նոյն Գլըճեանն է, թէ՛ իր նիւթով, թէ՛ իր գրելու, ոճով, ըսելիքին ոճը գտած, ինքնաբուխ քնարերգութիւն կնքուած իր անունով․ բան մը որ մեր քերթողութեան մէջ կը պասկի շատերու, ինքնատպութիւն մը սակայն։ որ հեռու է ինքնացուցադրման խեղկատակսւթենէն, եւ որ սիրելի կը դարձնէ բանաստեղծը երբ նոյն նիւթը ուրիշի մը գրիչին տակ կրնար զգենուլ չորերը պոռոտ հրապարակագրութեան։
Այս հրատարակութեան առաջին բաժինը կը ներգրաւէ Գլըճեանի առջինեկին գրեթէ բոլոր քերթուածները յաւելումովը սակայն մամուլէն հաւաքուած նաեւ անտիպ գործերու։
Այսպիսով, մենք առաջին գիրքին վրայ ունեցանք քերթուածներու յաւելում, որոնց մէջ բանաստեղծը մնացած է ինքն իրեն հաւատարիմ։
Նոր քերթուածներու ԼաԸքԸ կը սկսի այս հրատարակութեան 70րդ էջէն «Ստինքէն Այրի» բանաստեղծութեամբ ուր կը կարդանք․
|
կը շարունակէ առանց խօսքի։
կը հանդիպինք <<Դարերու Քանդակն>>ին) որ ուրիշ
բան չէ եթէ ոչ ծնունդը հայրենի հողին գրուած ինչ
42
