- Կր բաւէ, եթկ մէկ օրինակ տամ: Օր մը 4 երիտասարդներով կր հարցնեմ «Ո՞վ կ Վազգկն Շուշանեանը», չեն ճանչնար...: Ալ ի՞նչ ը սեմ:
- Տեղին կ նշել, որ Հալէպի մկջ Հ․ Ե․ Ընկերակցութեան մշակութային Յանձնախումբը առաջին անգամ րլլալով կը ձեռնարկէ ձեզ մեծարել:
Ձեր իւօսքը որո՞ւն կ՚ուղղէք:
- Մեզ փառաբանոդներուն մասին չեմ գրեր: Այդպիսի մարմաջ մր երբեք չեմ ունեցած: Բայց կը հաւատամ, որ գրաւոր խօսքը կը մնայ ու կ՚արժանանայ գնահատանքի:
- Թորանեանը ի՞նչ աւելցուց հայ գըականութեան վրայ:
(Համեստօրկն կր պատասիսսնկ) - Ոչինչ: Բայց Թորանեանր իր ժամանակի մասին վկայութիւն մր տուաւ: Իր հոգիի աշիւարհր ժա¬ մանակի արտահայտութիւնն կ: Բան մր աւելցնելու համար հգօր տա¬ ղանդ սլկաք կ րլլալ: Դուրեան, Մեծարենց, Վարուժան աւելցուցած են, նպաստած են հայ գրականութեան զարգացման: Շինարար չեմ, բայց շկնքի կառուցման, գեղեցկանալուն մասնակցած եմ:
- Ներկայիս հայ մամուլդ, դպրոցդ յաճաիւ ահազանգի մր պկս կ՛անդրադառնան հայ երիտասարդի ձուլման վտանգին: Ի՞նչ կ ձեր կարծիքդ:
- Պիտի չյուսահատինք: Երբ Ամերիկա կի, ելոյթի մր ընթացքին միեւնոյն մտատանջութեամբ դիմեցին, հարցադրումին հետեւեալ պարզաբանումը տոլի.- «Աշիւարհի բոլոր գետերդ ունին իրենց ա- նունները, բայց այդ անուններկն կը զրկուին. երբ հոսքի վերջաւո- րութեան ովկիանոսներու մկջ կը թափին»: Հայը ովկիանոսի մկջ թավալելով չի ձուլուիր, եթկ ազգային գիտակցութիւնը պահպանէ:
- Ուրկէ՞ այսքան կրակ' աշխուժութիւն պարգեւոդ եւ յոյս' լաւատեսութիւն սփռող ուժը Ձեր մկջ:
- Իմ մկջ առաջին անմար բոցն արծարծողները եղան հայ ուսու¬ ցիչներս, հայոց լեզուի ուսուցիչներս, որոնց շնորհիւ ես հասկցայ, որ երբեմն միջավայրը տաղւսնդ կը ստեղծկ: Հակառակ ամկն ինչի, նոր սերունդը քաջալերանքի պկտք ունի, յատկապկս տուեալ երկրի մը- շակութային կազմակերպութիւննե- րուն կողմկ: Դժբաիւսւաբար կան ղե¬ կավարներ, որոնք յաճաիւ կը թե¬ րագնահատեն մշակոյթը: Մի' թերա- գընահատկք ևւ յարմարաւկտ պայ¬ մաններ ստեդծեցկ'ք ու տհսկ ք, թկ ինչ պկս անմւսր կրակներով ւզիտի լուսաւորուի հա, սվփւոքը: Փրոֆ. Տէյվիտ ^ Նոյ. 1979, Հայ սփիւռքը 7
