<poem> ԱՄԲԱՍՏԱՆԱԳԻՐ, n. (law) statement (of a cause). ԱՄԲԱՍՏԱՆԵԱԼ, n. accused; prisoner; culprit. ԱՄԲԱՍՏԱՆԵԼ, va. to accuse, to indict; to denounce, to impeach. ԱՄԲԱՍՏԱՆԵԼԻ, a. accusable, impeachable, indictable. ԱՄԲԱՍՏԱՆԻՉ, ԱՄԲԱՍՏԱՆՈՂ, n. accuser or accusant, indicter, impeacher. ԱՄԲԱՍՏԱՆՈՒԹԻՒՆ, n accusation: indictment; impeachment. ԱՄԲԱՐ, n. granary, corn-loft. ԱՄԲԱՐԻՇՏ, a. and n. impious; ungodly person. ԱՄԲԱՐՀԱՒԱՃ, a. proud, haughty, imperious. ԱՄԲԱՐՀԱՒԱՃԵԼ, vn. to grow proud, arrogant. ԱՄԲԱՐՀԱՒԱՃՈՒԹԻՒՆ, n pride, arrogance, turgidnees. ԱՄԲԱՐՁՈՒՄ, n. ascension. ԱՄԲԱՐՇՏՈՒԹԻՒՆ, n. impiety. ԱՄԲԱՐՈՒՄՆ, n. victualling, supply. ԱՄԲԱՐՏԱԿ, n. dike, mound, embankment, bank, obstacle. ԱՄԲԱՐՏԱՒԱՆ, a. proud,haughty, imperious. ԱՄԲԱՐՏԱՒԱՆՈՒԹԻՒՆ, pride, haughtiness, arrogance. ԱՄԲԵՒՏ (խէր սըզանը, քէօսթէչէք, n. (mam.) mole. ԱՄԲԻԾ, ԱՆԲԻԾ, a candid, spotless, fair, immaculate, pure. ԱՄԲԾՈՒԹԻՒՆ, ԱՆԲԾՈՒԹԻՒՆ, n. candour, purity of heart. ԱՄԲՈԽ, n. crowd, multitude; rabble. ԱՄԲՈԽԱՐԱՐ, a and n. factious, mutinous, seditious, disturber, rioter. ԱՄԲՈԽԵԼ, va. to gather together, to make a crowd, to agitate; to stir up, to disturb. ԱՄԲՈԽԻԼ, vr. to flock together. to gather in crowds. ԱՄԲՈՂՋ, a. entire, whole, complete, total. [ral. ԱՄԲՈՂՋԱԿԱՆ, a. total, integ- ԱՄԲՈՂՋԱՊԷՍ, ad entirely, completely, integrally. ԱՄԲՈՂՋԱՐԱՐ, a integrant, making part of a whole. ԱՄԲՈՂՋԱՑՆԵԼ, va. to make complete, to complete. ԱՄԲՈՂՋԱՑՈՒՑԻՉ, ԱՄԲՈՂՋԱՑՆՈՂ, a. complimental, integrant. ԱՄԲՈՂՋՈՒԹԻՒՆ, n. completion, completeness. [ket. ԱՄԲՈՒՏԱԾՂՐԻԹ, n mole-cric- aiTBPnobaLi (կեոոկոա չաստ. ոսսծոց), n. ambrosia, the food of the gods imtiuim a. untamed, impe¬ tuous, spirited, wild. օւՄծձո*Թ1*Ին, n. fury, spirit¬ edness, wildness. airtrt*iMMipi»t a. all bountiful, mosl excellent. anrbVOLBOLPftP. a. highest, pre¬ eminent, most high, սս՚ծնսաւրտ. )a. very bad; atrirt»a«ft-artfeu», abominable airtrt.a*b«i.» ) a. most amrt.a<M>«u>8*i«i J beautiful, extremely fine. a. omniscient. Աստուած—Է. God is omniscient airtrtfn/M^atri a. most mer¬ ciful, most compassionate. ԱՄծնԱԴԻՏՕԻԹՓԻն, n.(theol) omniscience, omnisciency. uirtrt.ufiopi a. omnipotent, avb^ULftOPAbMb^.» n. omni¬ potence. a<rtrt.aiiai.* a. omnipotent. սՄէ%սււ^ոԻԹւ>հւ n. omni¬ potence. ££££*>՛ a|mi8ht?- Digitized by Google
