Այս էջը հաստատված է
Եթէ միտք մարդկան հաստատեալ
ի խնամըս չարին ի մանկութենէ,
թէպէտ և ոչ եպերանք յայսըմ արարչիդ…
Եւ թըշնամի ունիմք անմարմին և բազմահընար
և ի չար առնուլ՝ իմաստուն։
Սոքա ընդ կարեօ՛ք,
և նա՝ անկարօտ,
սոքա պարզամիտք և սակաւօրեայք,
և նա խորամանկ
և հընացեալ աւուրբք չարութեան։
Սոքա անհըմուտք պատերազմի,
և նա վարժ ի սկըզբանէ։
Այլ դո՛ւ, տէր, կարող յամենայնի,
որ յամուրըս մըտեր կարծեցեալ հըզօրին,
յաղթեցեր աշխարհակալին,
զհսկայն կապեցեր,
զկարասին յափշտակեցեր,
զաւարըն բաշխեցեր,
և ետուր քոյոցըն խրախոյս, ասելով՝
— Քաջալերեցարո՛ւք,
զի ես
յաղթեցի աշխարհի։
