Jump to content

Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/36

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
ՊԱՆԴԽՏՈՒԹՅԱՆ ԵՐԳԵՐ

ՏԱՂ ԲԼՊՈՒԼԻՆ ՎԵՐԱՅ ԱՍԱՑԵԱԼ

Առաւօտուն թըռչունքն ամէն
Ուրախութեամբ եղանակեն,
Դու ղարիպ մընացեր ես մէն.
Զըրուցէ՛, բըլպո՛ւլ, զըրուցէ՛,
Զըրուցէ՛, նազլը՛, զըրուցէ՛։

Ահա եղև քեզ նըման սուք,
Որ ինձ կարկո՛ւտ է եկեր, բո՛ւք,
Անտէր մընացի, ղարիբուկ.
Զըրուցէ՛, բըլպուլ, զըրուցէ,
Զըրուցէ՛, նազլը՛, զըրուցէ՛։

Յէ՞ր լնիս վարթին կարօտած,
Տըխուր դիմօք և շուվարած,
Զաչքդ արտասւօք պահես ի թաց.
Զըրուցէ՛, բըլպո՛ւլ, զըրուցէ՛,
Զըրուցէ՛, նազլը՛, զըրուցէ՛։

Ես եմ տըրտում, աչերս ի լաց,
Սիրական եարս առին ձեռաց,
Կու մորմոքեմ կըսկըծանաց.
Զըրուցէ՛, բըլպո՛ւլ, զըրուցէ՛,
Զըրուցէ՛, նազլը՛, զըրուցէ՛։

Աշնանըն վարթն Է վերացեր,
Իւր թըփիկըն դատարկ մնացեր,