Կը տրոփե մեջս երգերու սաղմն. կը սպասեմ.
Ե՞րբ պիտ՝ տրրվի անոր ծնուցիչ քու համբույր»։
Այսպես ըսի։ Եվ պատասխանն աղեկեզ՝
Մուսան՝ վերեն հովին հանձնեց դեպ ինծի. 55
— «Տենչիդ ըզգո՜ւյշ, այս քընարս է շինված, տե՛ս,
Սև նոճիե, փթթում մահվան ավիշի։
Թըշվա՜ռ հոգի, անոր լարերն են բերված
Փետըռտըված գանգուրներեն որբերուն.
Կերթան երգերն, հևհևալով, սըրընթաց, 60
Ուր որ կ՛երթա ոտքը բոպիկ՝ խեղճությունն։
Հեռո՜ւ ասկե. գիտցած ըլլաս՝ որ այս քնար՝
Քամահրանքով պիտ՝ անտեսեն ձերիններ.
Զի օտարին ոսկվույն քով իսկ ձեր գոհար
Աչքերնուդ շո՛ղ մըն ալ, ըստեպ, չի ցայտեր։
65
Պիտի գոցե իրենց ալիքը բուստերդ,
Եվ փուշերու, եղիճներու մոխիրով
Պիտի թաղեն կայծերն հոգվույդ բոցակերտ՝
Նըվազներուդ ողբը քեզի դարձնելով։
Հեռատեսե՛, ապագադ խիստ մըթին է. 70
Հեռատեսե՛․ գերեզման մԷ ապագադ.
Խանձարուրեդ պիտի օրոցք մը չելլե.
Պիտ չը գըտնես միջոց թռիչքիդ համեմատ։
Ժողովուրդի՞ն ըլլալ կուզես մո՜րդ շեղած.
Ծնողքիդ արցունքը քու դարձիդ կը սպասե. 75
Արևմուտքի մեջ ծաղիկներդ ընձյուղած
Պիտի խորշակն Արևելքի ազազե։
Մըտածումի, ըզգացումի այս ճամբուն՝
Խընդի արևը չէ սըփռած իր շեկ բաշ.
