Որ կը խեղդե համբուրելով։ Կը ճանչնա՛,
Կը ճանչնա սիրտն այդ՝ թե հըզոր է ինք միշտ,
Ինչպես Ապրիլն՝ հըղի ատոք գարանով,
Ինչպես մրրրիկն՝ ազատությամբ հոլաթև, 65
Գիտե որ մեջն հանճարե լու՛յս է ծորած.
Բոց է, և է բոց ապագան. ան գիտե
Որ հավատքով գաղափարին խարըսխված՝
Պիտի բանա կայծակով դուռը Դրախտին»։