Առույգ է սիրտն, հոգին անոր, 20 Եվ բնությունն ալ քաղցրիկ ու հեզ։ Ինչպես որ քեզ խամրե խորշակ, Մանգաղ մահուն զինքն ալ հընձե․ Սակայն իրեն պատիվն ու փառք Այս աշխարհես միշտ անանց է։