Ինքն է հեռո՜ւ, դու մոտ ես, Քընքուշ թերթերդ կ՛համբուրեմ, Հուշերու մեջ, խենթի՜ պես. Անոնք իր սիրտ կը բուրեն։ 25 Իր կարոտովն ես միակ, Դու ալ ողբես բոցարկու. Պիտի խամրինք և ըլլանք Ցուրտ շիրիմներ մեկմեկու։ 20 մայիս, 1901