Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Բոցերն աչքիս. ընդունա՜յն
20
Արդ քեզի սիրտըս բացի։
Տենչանքներով անուշիկ՝
Զուր տեղ շուրթերս այրեցան.
Անոնք երբեք չարբեցան
Համբույրներովն այտիդ գիրգ։
25
Ալ ես հառաչ մեմ վերջին,
Վայց թե սիրվիմ միանգամ՝
Նորեն մըրրիկը կըլլամ
Սերերու մեծ օվկիանին։
20 ապրիլ, 1901
|
|