Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
[Փլատակներուն վըրա [աս և] մեծ, շուքջիս այս] [Մինչ
կը ծըփան շուրջդ ավերներ] [Եվ դիակներ, արյուններ]
Մըփանքին մեջ [ոսկըրներու] Դիակներու Բեկորներու
[դիակներու] ոսկորներու, արյունի, Մընալ կանգուն
191—192
[այսպես մինակ] մինավորիկ, անկարո՜ղ,
տողերի
[Հըրարոց արև] Արև մհրաբոց, արև մը նոր...
փոխարեն
193—194
Ո՛հ ամոթ
[Ինչո՞ւ ապրիլն, արդ ինչո՞ւ] Ուրեմն ինչո՞ւ ապրիլ,
194—195
ինչո՞ւ ընդունայն
տողերի միջև
[Դիակի մառջև առանց մեսիա ըլլալու]
195—196
[Հայրենիքի անունըդ ասանկ մըռընչել] [Մըռընչել անունդ
հայրենիքի] Հայրենիքի անունն [այսպես] ասանկ
մըռընչել,
[Երբոր չեն ուզեր լսել քեզ] Երբոր Ողջերը թըմրած
198—200
Եվ ռազմերդ՝ [շըրթունքին] ահաբեկ
Ականջներնին ծոցերուն մեջ [թաղելով] ընկղմած
[Կայծակված կայծառ քեզ] [Հոն] Երբ [քեզ] գըլխուդ շա՜նթ
կը թափեն,
203—204
[Հոն հըսկա օձ մը գլուխը] օձ մը հըսկա՝ գլուխը փոսեն
դուրս ցըցած՝
Լուսնի [լուսով] շողով [ինձ] կը նայի ինձ. օ՛ն, եկուր.
206—208
[Ոտքըս] Կըրունկս քուկդ է, քուկդ են [սև] տաք
Երակներս այս. խած ու խայթի. թող [թավալ] տապալ
Գըլորիմ վար [պարսպին] Ախուրյանի ողբին մեջ,
210—211
[Ջախջախեմ գըլուխս, ու խավարին] Ջախեմ գլուխս, ու
իմ խեղճ
Հայրենիքիս փոշիներուն վրա [բարի] [լուռ] սա՝
4
Հույսըս մարած Է օճախիս բոցին հետ.
17
Պիտի ըլլա որչափ որ Վիշաըդ ապրի...
3
Սեմին վըրա խըրճիթիս ո՞վ կը հեծե։
7—8
Բան մը չունիմ, բա՜ն մը [լումա մը միայն] այսօր իմ վերջին
[Որով ես] Լումայով թույն գընեցի,
|
|
