101—102
[Ես կը խորհիմ հոն կանգնած] [Հոն կանգնած կը խորհիմ]
Հոն կանգնած ես կը խորհիմ
[Ինքն այս հարկին սյունն էր, բոցն այս թոնրին]
[Թե սյունն էր ինք այս հարկին], բո՛ցն օճախին, 108—106
Ծալլըվումն իր [ծնկոսկրին] գուճերուն.
Եվ մընաց ա՛յսպես [ահեղ] ահավոր և մինակ՝
[Գուցե երկար ըսպասելով արցունքին] Ըսպասելով [ապարդյուն]
ընդունա՜յն 108—111
Որք նաև իր սև բախտին եղան [նաև] բախտակից.
[Հարսերը լեռը հանվեցան] Մորթըվեցան այրերն, հարսերը
բոլոր
Հանվեցան լեռն՝ [հոն լալու] [իրենց պատիվն ողբալու]
Իրենց պատիվն աստղերուն տակ գըլխահակ] ճերմակությունն
իրենց մարմնույն լըլկըված. 111 և 112-րդ
[Աստղերուն տակ սև մազերնին դիտելով] տողերի միջև
Հազարավոր շուշաններ
Հայն ձորերուն մեջ [մեռած] հավիտյան վախճանած
[Հեգ մահ] Մահերն իրենց շուշաններուն
Շուշաններու մահեր, մահեր վարդերու 112—113
Իսկ աճյունը ծերունի հոր [կը փսփըսա] գուցե արդ
[Գուցե թոնրին մեջ տակավին ջերմաջերմ] [Ինքը մինակ է
տան մեջ] Թոնիրին մեջ կը [թըրթռա] սըրսփա
[դեռ ջերմիկ] ջերմաջերմ. 113 և 114-րդ
[Ինքը տան մեջ մնաց լոկ] 114—116
Իսկ իր [դիակն] մարմինն երկա՜ր ատեն [է որ մընաց]
[մոռցած] անտերունջ,
[Այսպես անթաղ կը մընա] Այսպես առանց շիրմի, առանց
աղոթքի,
Կը մընա լուռ [կիսաեղծ], և կեսն արդեն խաթարված. 120
[Եվ կը վանե և կը վանե] Եվ ջերմ գութով մը կը սպառնա,
կը վանե 122
Որ [մեռելի] դիակին ախորժեն՝ 123 և 124-ի
Կըռինչներով դիվային 125—128
[Կը խորհիմ [ես տըժգունած] ես մեռելին առջև Կը
խորհիմ ես վայրկյան մ՝հոն երկյուղած,
[Եվ կիրթ] Հին վրեժ մ՝այդ հին մեռելին վրա կերգնում,
[Ու դաշույնին վրա ժանգոտ] Հետո առած զայն ուսիս,
[Մլավյուններովը կատվին դուրս կը ճեպեմ] Աղիողորմ
մլավյուններովը կատվին,
