1
Կը գըրե մայրս [ինծի. Որդյակդ իմ]. — Ո՛վ իմ որդյակըս
պանդուխտ
13․ (էջ 117)
Բազմավեպ
5
Թողեք հոգիս անոր ծոցին մեջ տրոփուն՝ 62
Երկընքի մեծ գուշեն շողե սուրբ գինին, 65
Այդ վերացնող բոց ըմպելին ժանտ լեզի. 67-րդ տողից
(չկա) հետո 84-րդ տողից
Հաստատեցի կարկինիս մեկ ծայրն, ուժով հետո՝
Գողգոթայի սերին վըրա, մյուսով հավելյալ
Որ առնում չափը մարդուն
Թողեք մեծնամ, ըրած՝ խաղաղ և անկոծ,
Բնությունը՝ մայր, անհունությունն օրորոց,
Ձըգեցեք զիս երազուն...
№ 13
31
Երբ կը [ծըծեմ] խըմեմ, շուրթրս դըրած հորզոնին՝ 69
Ովկիանոսներ և շանթեր, 79
Մի՛ վերցընեք — ատիկա գործ մ՛Է դաժան —
ՄԿ
4—5
[Ո՛հ, ինչ աղվոր] Թողեք մեծնամ։ Ի՜նչ աղվոր է բնությունն։
Թողեք [մեծնամ] հոգիս, ի՜նչ կենսավետ է բնությունն՝ 13
Ո՜րքան [խոր է. ո՛հ, ահեղ է. կյանք] սև է. ո՛հ, կյանքն է
այս. խո՜ր անդունդ, 26
Ո՛վ շիրմի մութ, ո՜վ կարկուտի մըռայլ ամպ. 29
Զի [կարդացի] ես տեսա ապագայիս մեջ տըմույն 62
Երկընքի մեծ գուշեն կապույտ սուրբ գինին, 65
Այդ վերացնող լուրթ ըմպելին լուրթ լեղի. 69
Ովկիանոսներ և սերեր, 73
Սեղանիս վրա այդ սիրտ ըսկիհը լեցված՝ 76—77
Հաստատեցի կարկինիս մեկ ծայրն, ուժով
Գողգոթայի Սերին վըրա, մյուսով, 79—80
Մի՛ վերցրնեք — ո՛հ այդ գործ մէ հեթանոս —
Անոր դողդոջ մեկ սըլաքեն՝ Քըրիստոս, 83
Բնությունը՝ մայր, [Շեքսբիրի գանկն օրոց] անհունությունն
օրորոց: