Էջ:Daniel Varoujan, Colleced works, vol. 1 (Դանիել Վարուժան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/437

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

39—41 Խորխորատի մավելի սև: Գըլխուս վրա,
Պատիվն (ինքզինքը ծածկած՝
Աղտոտ երկրիս չիչած դեռ կույս շողերով)
51—52 Մութ անդունդի մորկորին մեջ, ալ անդարձ,
Թավալգըլոր, արյունոտ, խոր, գահավիժե՜ց...
60—61 Իրենց կոկոն մարմնեն ներս
Պիծակներու թույնի նոսումն ըզգացին
63 Որոնց կաթի կուրծքերեն վար, մորթըված,
63—64—րդ Արյուն ծորեց ճայու համբույրն, և անոնց
տողերի միջև Թևերուն մեջ, խո՜ր երկինք,
Կիրքը՝ նա քո՜ղ բորենի,
64 Կըրծեց պայծսա մեղրալուսինն և կիներ,
66 Կիներ խըլված, կիներ խեղճ,
69 Անձնասպանի երազներն տըժգունած,
69—70-րդ Գերե երկրին խոռոչներուն մեջ՝ գերի,


№ 13


13 Վառ երակներս, իբրև հալած կայծակներ,
19—20 [Ինչպես սերմն իր կյանքի օրրան] Զոր կուզե սիրտս
արբըշիռ»:
[Հեգ սիրտըս զի՜նք, զինք կուզե] [Այդ օրրանին մեջ պիտ
տըռփանքս օրորեմ] [Տո՛ւր, սիրտրդ տուր. Դաշույնս
իրեն կը տան] «Տո՛ւր, դաշույնս իմ սիրտըդ իրեն կը
տանի»։
22—23 Եվ հակընդդեմ իբրև երկու [գաղափար] կայծակներ
Մեր դաշույններն ընդհարեցան [շառաչով] բոցաթափ.
26 Արդարության ոտքերն [ջինջ] աղվոր կը լըվա։
39 Հեռն [պալար դաշտերու] իր բոլոր ընդերքներուն խորերեն.
31 Մեր սըրտերուն խորը ամպրոպն էր [թառեր] նըստած
34 Հեղելով դուրս կարմրությունն իր [շըրթունքին] ցըռուկին՝
39—41 [Խորխորատի մ՝ավելի սև] Տարտարոսի մ՚ավելի խոր։ Գլխուս
վրա,
[Պատիվն ինքզինքը ծածկած՝] Արեգակին շողերուն մեջ
քողարկված
[Աղտոտ երկրիս չիջած դեռ կույս շողերով] Հոգին կույսի
մանծանոթ
60—61 [Իրենց կոկոն մարմնեն ներս] Տեսան որ ծոցն իրենց փեթակը
[եղավ] դարձավ
[Պիծակներու թույնի հոսումն ըզգացին] Պիծակներու թունալից,
63 Որոնց [կաթի կուրծքերեն վար, մորթըված] [փնջերն ըսպիտակ]
ճերմակ քողերն եղան պատանքներ