[Դեպի մեկ կողմ կեցած զանի դիտեի] Մեկ կողմ կեցած
կը դիտեի, լըռիկ, զա՜յն... 20
Կերազեի [լուռ] [ցուրտ] համր և անշարժ իբր [անդրի]
արձան։ 24
[Եվ վերջը] Ու ետքը լոկ... կառքին փոշի՜ն տեսա ես...
Լ № 24
1—17 տողերի
Օր մը, սիրո երազանքի մեջ խոկուն, փոփոխակ
Ֆեներ—պահչե ման կու գայի համրաքայլ
Տըխուր դեմքիս հազիվ կու տար մայր-բընությունն՝
Մելամաղձիկ լոկ ժըպիտ մը դալկացյալ:
Աղմուկ մը զիս ըսթափեցուց խոհերես.
Կառք մը կու գար թավալմունքով ծանրարար.
Հըրո, գեղո էր նա ինքն վեճ տիպար:
Ընկողմանած կառքին մեջը՝ կը դյութեր
Այգաթիթեռն ինչպես վարդին թերթոց մեջ.
Կարծես նա ալ էր փափկասուն մի թիթեռ,
Մեջն ընկըղմած սընդուսներու, թովիչ պերճ:
Մարը մըտնող արևուն ճիշտ դեմառդեմ
Ինքն ալ արև մԷր նորածա՜գ, բոցազգյաց
Ամբողջության մեջն էր նա պերճ մի Եդեմ
Հուրի մԷր տակ շողից արփվույն դալկացած
Գեղույն վըրա ապուշ կըրթյալ և գինով՝
Դեպի մեկ կողմ կեցած ըզնե դիտեի... 20
Կերազեի լուռ և անշարժ իբր անդրի 24
Եվ հետո լոկ... կառքին փոշի՜ն տեսա ես..
№ 3, տարբերակ
Օր մը, սիրո երազանքի մեջ խոկուն,
Ֆեներ—պահչե ման կու գայի համրաքայլ.
Տխուր դեմքիս հազիվ կու տար մայր-Բնություն
Մելամաղձիկ ժըպիտ մը լոկ դալկացյալ։
5
Տված ճակտիս բոցերն՝ զովիկ զեփյուռին,
Միտքս ալ հանձնած հազարումեկ մըտածմանց,
Երբ կանցնեի ըստվերներեն ծառոց հին,
Ըստվեր մէի ես ալ և կամ առեղծված։
[Ոհ ձայն] Աղմուկ մը զիս ըսթափեցուց խոկերես 10
Կառք մը կու գար թավալմունքով [համրացար] ծանրարար,