Սուլթանի յաթաղանը, իսկ անօրենության օրինագիրքն է նախադասությունը եղել է անօրինության Գուրանն (իմա՝ Ղուրան, մահմեդականների սուրբ գիրքը — Ա. Շ,) է:
9. ԳՅՈԻՂԻՍ ԴՊՐՈՑԸ
(էջ 29)
Ինքնագիրը՝ ԳԱԹ, ԴՎՖ, № 39, էջ 1 — 3։
Թվագրումից երևում է, որ գրված է Վենետիկում, Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանում ուսանելու երկրորդ տարում։
Տպագրվում է առաջին անգամ։
Ստեղծագործությունը Վարուժանի ծննդավայրի՝ Բրգնիկի դպրոցի մասին է։
10. ԽԱՎԱՐԿՈԻՏ ՀՅՈԻՂԱԿԵ ՁԱՅՆ ՄԸ
(էջ 31)
Ինքնագիրը՝ ԳԱԹ, ԴՎՖ, № 39, էջ 3ա — 5ա։
Թվագրումից երևում է, որ հեղինակված է Վենետիկում, Մուրատ-Ռափայելյան վարժարանում ուսանելու երկրորդ տարում։
Տպագրվում է առաջին անգամ։
11. ՎԱՆ ԱՐԴԸՎԵԼՏԻ ԱՐՁԱՆԻՆ
(էջ 37)
Ֆրանսերեն ինքնագիրը՝ Վահե Սեթյանի հավաքածուում (Բեյրութ), լուսապատճենը՝ ԳԱԹ, ԴՎՖ, Լ № 12։
Առաջին անգամ հրատարակվել է՝ «Ալմանախ դեզ էթյուդան լիբեռ դը լունիվերսիթե դը Գան» («Գենտի համալսարանի ազատ ունկնդիրների ալմանախ») 1908, երկրորգ անգամ՝ «Բազմավեպ», 1939, թիվ 6—7, էջ 172։
Երրորդ անգամ ֆրանսերեն բնագրի և հայերեն թարգմանության հանդիպագրմամբ հրատարակվել է մեզ անծանոթ սփյուռքահայ մի պարբերականով, որի կտրածոն պահվում է ԴՎՖ-ում (№ 369)։
Առաջին հրատարակությանը խմբագրությունը կցել է հետևյալ ծանոթագրությունը. «Մենք երջանիկ ենք, որ հնարավորություն ունենք հրատարակելու ֆրանսերեն առաջին նախափորձը մեր սիրելի ընկերոջ ու բարեկամի՝ Դանիել Վարուժանի, որ հայրենասեր բանաստեղծ է ու շատ հայտնի իր երկրում․․․» («Բազմավեպ», 1939, Էջ 171 —172։ «Ալմանախի» էջը պատռված լինելու պատճառով «Բազմավեպը» չի տպագրել շարունակությունը)։
Ստեղծագործության մասին Վարուժանը 1908-ի մարտի 22-ի նամակում (տե՛ս սոսն հատորով, № 110) Ա. Չոպանյանին հայտնել Է. «Ֆրանսերեն
