Սիրտս է հոգնած, վիրավո՜ր.
Ո՜չ մեկ գարնան ծաղիկներուն կը սպասե.
Կին մը ապուշ մոլուցքով
Զայն բըզըքտեց. արդ տասը լույս մատերեն 5
Արյուններս են, որ հատերու պես նուռի,
Կաթիլ կաթիլ կը ծորին...
Սիրտս է հոգնա՜ծ,
Ու սերս իր մեջ վիրավոր։
Հնարս է տըրտում, փըշրըվա՜ծ. 10
Կը սպասե ոչ մեկ տոնական գինիի.
Կին մանգիտակ ոճիրով
Անոր լարերն աղիքներուս պես փետտեց.
Ու տոսախե պորտին մեջ
Կրթեց թույներն իր ծիծերուն ու լեզվին... 15
Հնարս է տըրտո՜ւմ,
Ու երգս իր մեջ վիրավոր։
