Էջ:Hagop Baronian, Collected works, vol. 2 (Հակոբ Պարոնյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 2-րդ).djvu/57

ներեն վիրավորված կ' ենթադրե յուր անձնականությունն և ի դատ կը հրավիրե Փունջը: Այս դատին պզտիկ պատկերը կրնա համարվիլ հետևյալը. Դատավոր.— Ինչո՛ւ համար այս մարդուն պատվույն դպար։ Փունջ.— Ես չհայհոյեցի։ Մասիս.— Ինձի վ ատ և կենդանի ըսելէն ետքը հիմա կը պնդե, որ կենդանի բառր մարդ կը նշանակե , և աս նշանս։֊ կութենե կ' եղրակա ցոլնե> թե ես ալ մարդ եմ։ Դատավոր.— Մարդ բառը չեք ընդունիր, անո՞ր դեմ կը բողոքէք։ Մասիս.— Չէ, մարդ եմ, բայց կենդանի չեմ։ Փունջ. — Եթե կենդանի չես, ոլրեմն մեռյալ ես։ Մասիս.— Մեռյալը դուն ես։ Փունջ.— Կենդանի բառն անասուն շնշանակեր..» եթե ինձի չեք հւսվւստսւր' Տերոյենցի, Լուսինյան Խորեն եպիսկո¬ պոսի հարցուցէք։ Մասիս.— Հարցնելու պետք չկա, կենդանի բառը հոս դեշ մտքով դրված է։ Փունջ.— Ես աղեկ մտքով դրի Մասիս.— Վատ բառին համար ի նչ պիտի ըսեք։ Փունջ.— Վատր ցած չնշանակեր։ Մասիս.— թա՞րձր կր նշանակե։ Փունջ.— Բարձր չնշանակեր։ Ես միայն այս դիտեմ, որ այԴ րաո֊ր քու արս՚րքդ նշանակող բառ մ'է։ Մասիս Հա յհոյություն է։ Փունջ.—Ոչ. վատ բառր ծույլ, թույլ, հույլ կը նշանակե: Մասիս. — Դուն ես ծոլյլ, թույլ, հույլ... նույնահանգ բա֊ ոերր ժողովեր եկեր է... ոտանավոր շինելու չեկանք հոս։ Դատավոր.— ԾՈԼ]Լ ըլլալը կրնա ս հաստատել։ Մասիս.— Անկարելի է։ Փուն?. — Եթե ձույլ չէ' վախկոտ է, վասն զի վսւտը վախ¬ կոտ ալ կր նշանակե։ Տ7