ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ԺՈՂՈՎ ՄԵՂՈՒԻ
ՆԻՍՏ ԱՌԱՋԻՆ Ի ՃԱՄԼԸ ԽԱՆ
|
Օտապաշըյին ուշանալուն պատճառավ ատյանը ժամի 3-ին բացվեցավ ի ներկայության ներկա եղող անդամոց։
Ատենապետ. Խնդրոց կարգն անցնելեն առաջ պարտավոր եմ գիտնալ, թե մեծագույն մաս գոյացած է թե չէ։ Ասիկա հասկնալու համար կառաջարկեմ որ ներկա եղողներն իրենց բացակա լլլալն ապացուցանեն։
(Ներկա եղողներն կը հազան)
Ատենապետ. Շատ աղեկ։ Կառաջարկեմ նաև որ բացակա եղողները փռնգտան։
(Ոչ ոք կը փռնգտա)։
Ատենապետ. Ըսել է որ բացակա չկա։ Անցնինք ուրեմն խնդրող կարգը, և ձեռք առնենք Այվազին վավերացումը։
Փունջ. Քանի որ ժողովը դեռ վիճաբանության չմտավ, չեմ կրնար կարծիք մը հայտնել. հիմակու հիմա սանկ կը բողոքեմ: Բայց իրավո՞ւնք է, որ Օրագիր իր գինը 10 փարայի իջեցնե և իմ տունիկս փլցնե։
Նախագահ. Խնդիրեն շեղեցար, խնդիրը Այվազին վավերացման վրա է։ Ինչպես որ ծանոթ է մեծապատիվ անդամոցդ. այս խնդիրր այլ և այլ կերպարանքներու տակ մտավ։ Մեկը ռեգալեթ ղազեթասը ըսավ. մյուսը խայտառակ ըսավ, ուրիշ մը քարակեոզ ըսավ, չորրորդ մը ավանակ ըսավ։ Այս խոսքերուն դեմ իրավամբ կը բողոքե Այվազը, և կուզե գիտնալ, թե ասոնցմե որն է ինք, որպեսզի ինք ալ հետաքրքրութենե ազատի։ Եվ արդարև անորոշ վիճակի մեջ մնալու պես