134 թէ Ֆրանսերէնն ու թէ Հայերէնը բերնուց սորվիլ եւ Հայր մերի տեղ բարձր ձայնով զրուցել ճաշէն առաջ: Հոս կը լմնայ ազգային Պուէտին Հրապարակային կեանքը: Մտնենք հիմայ քիչ մ՚ալ իւր սենեակը որ գիրքերով եւ պատկերներով լեցված է: Եթէ Յոբնազ մտնէր օր մը իր սենեակն անշուշտ չպիտի վարանէր ըսելու. «Խորին տգէտներ իրենց սենեակն գիտնական Խրիսու- պոսի մետաղիոններով կը լեցունեն • Արիստոտելին կամ Պիտ- տակոսին մէկ պատկերն ծախու առնելն եւ կամ իրենց մատենադարանին մէջ Կղէանդոսի մէկ ձեռագիրն ի տես դնելն՝ իրենց համար կատարելութեան հասնիլ ըսել է:» 'մ՛ատենադարանին արւջեւր նստած է աՀսւ Միսաքեան. եթէ իւր կատուն կտոր*մը փշրանք գտնելու Համար կա¬ մացուկ մը դուււը բանայ' աՀուգողի մէջ կ՚իյնայ որ [ԱԱայ թէ եկողը մարգ ըըայ: '!՝անի մը վայրկեան վերջր մէկը ներս կը մտնէ իր սենեակէն, ել աՀա Միսարեսւն իսկոյն բաբ- կութեամբ տեղէն կ'ելնէ եւ կ՚երթայ սենեակին սեմին վրայ կր նստի ինքնիրեն մրմռալով. «Սա մարգերու ձեռքէն բնաւ Հանգստութիւն չկայ. վայրկեան մը Հանգիստ չեն թողուր որ մարգս սւււանծին նստի ել րնե/իբին վրայ խորՀի. ազատս։ թիլն չկայ աշխար- Հիս վրայ. կարծես բոլոր աշիւարՀ միացած՛ է զիս նեղելու Համար:-» Եթէ Հիւրն իրեն որպիսութիւնը Հարցնելու Համարձա¬ կի' Հետեւեալ պատասխանը կուտայ՛ «Ն՚անր Հիւանգ եմ. մինչեւ արւսււօտ սւչերս փակած չեմ. գաք չեկած քիչ մը աղէկ էի, բայց երբ դուբ սենեակէն ներս մտաք Հիւանդութիւնս աւեչի ծ անրացաւ:» Եթէ այս պատասխանին վրայ Հիւրը յանդգնի Հարցնև! թէ ի՛նչ է Հիւանդութիւնը' մէկէն ի մէկ կը կանգնի եւ Հիւ- րին երեսը ծուււ ծուււ նայելով այսպէս կը պատասխանէ. «Կարծեմ խօսելու ազատութեան Հետ չխօսելու ազա¬ տութիւնն ալ յարգելու պարտաւոր ենք, եւ դուք բնաւ ի-
