ՐԱՖՖԻ
(1835-1888)
Կյանքը յեվ գրական գործունեյությունը
Յևվրոպական մտքով գեղարվեստական արձակի, ռոմանի իսկական
հիմնադիրը հայ գրականության մեջ յեդավ Րաֆֆին, Հակոբ
Մելիք-Հակոբյանը։
Րաֆֆին ծնվել ե Սալմաստի Փայաջուկ գյուղում 1835 թվին:
Նրա հայրը յեղել ե պարսկաստանցի հարուստ վաճառական, միաժամանակ գյուղական խոշոր տնտեսության տեր։ Առևտրական կապեր
ե ունեցել Սալմաստ գավառի, Խոյի, Ուրմիայի, Թավրիզի,
անգամ Թիֆլիսի հետ: Մելէք-Միրզան, Րաֆֆու հայրը, իբրև Փայաջուկի ժառանգական մելիք՝ իր յեղբոր հետ հերթով կառավարելիս
ե յեղել իրենց գյուղը։
Ուժեղ տնտեսությունն ու մելիքությունն առանձին հեղինակություն եյին տալիս Մելէք-Միրզայի նահապետական տանը։ Տասներեք զավակներից անդրանիկը Րաֆֆին եր։
Րաֆֆին սկզբնական ուսումն ստացել ե իր նկարագրած տեր-
Թոդիկյան դպրոցում, ուր սովորել ե սաղմոս, ավետարան և նարեկ:
Այն տարբերությամբ միայն, վոր նրա վանեցի ուսուցիչը
տեր-Թոդիկից մի աստիճան առաջաղեմ ե յեղել։ «Գավազանով
յերկաթյա» կառավարելու փոխարեն դիմելիս ե յեղել ապտակի
զգաստացուցիչ զորությանը։
Րաֆֆին ճաշակել ե վանեցի «գիտնական» վարժապետի ապտակների
համը, խնայելով վոր յեղել ե առաջին աշակերտն այդ
Խալիֆայական դպրոցում։ Մանկան արտակարգ ընդունակությունները
դրդում են հորը մտածել նրա ապագա ուսման մասին։ Դաժան
դպրոցն ավարտելուց հետո 16 տարեկան Րաֆֆին հոր հետ
գնում ե Թիֆլիս ուսումը շարունակելու։ Հինգ տարի մնալով այն-
