|
Կանայք իրար են անցնում, այժմ ամենքն են ուզում պատասխանել, ամենքը բորբոքվել են։
Բայց հանկարծ Մարգոն, վոր լուռ լսում եր, վոստնում ե,
բուռն շարժմամբ դեն ե հրում կանանց և ի դարմանս բոլորի խռպոտ
ու խուլ ձայնով յերգում.
|
Ասում ե ու հրաբորբոք աչքերով վոտքի յելնում։
Բոլորը ապշել են. տիկը լռում ե և մի րոպեյի խոր, անշշուկ
լռության մեջ լսվում ե նորից Մարգոյի խրոխտ, դողդողջուն ձայնը,
վոր այս անգամ առանց յերգելու գոչում ե.
— Տեսնենք, ով ե այն լոմ կտրիճը, վոր աղջկանս և ոջաղիս
համար ցուպը ձեռքն առնի, գա յետևիցս և իր կյանքը զոհի...
