Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/107

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
ԻՏԱԼԱՑԻ ԱՂՋԿԱ ԵՐԳԸ

1859 թվականից

«Մեր հայրենիք, թշվառ, անտեր,
Մեր թշնամուց ոտնակոխ,
Յուր որդիքը արդ գանչում է,
Հանել յուր վրեժ, քեն ու ոխ։

5 Մեր հայրենիք շղթաներով
Այսքան տարի կապկապած,
Յուր քաջ որդոց սուրբ արյունով
Պիտի լինի ազատված։

Ահա՛, եղբայր, քեզ մի դրոշ,
10 Որ իմ ձեռքով գործեցի,
Գիշերները ես քուն չեղա,
Արտասուքով լվացի։

Նայի՛ր նորան, երեք գունով,
Նվիրական մեր նշան,
15 Թող փողփողի թշնամու դեմ,
Թո՛ղ կործանվի Ավստրիան։

Ինչքան կին մարդ, մի թույլ էակ,
Պատերազմի գործերում
Կարե օգնել յուր եղբորը,
20 Զանց չարեցի քո սիրուն։

Ահա՛ իմ գործ, ահա՛ դրոշ,
Շուտ ձի հեծի՛ր քաջի պես,
Գնա՛ փրկել մեր հայրենիք,
Պատերազմի վառ հանդես։



107