Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/131

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ՈԻՂԵՐՁ

                                „Compte rendu"[1]
           Որում խորեն հանապազ
           Լարակտուր և քնարին
           Վարդենեաց ոչինչ նիազ
           Գողտրիկ անդրաձայնութիւն։


ԱՌ ԸՆԹԵՐՑԱՆԵԼԻՍ

                                 „Je ne veux pas passer pour meilleur
                                  que je ne suis“.

J. J. Rousseau, „La nouv. Hẻloἳse“

                                  Non, mes amis, non, je ne veux rien ệtre...
                                  De mon berceau prệs de bẻnir la paille,
                                  En me crẻant Dieu m’a dlt: Ne sois rien“.

Béranger

Զայս մի և եթ կանխեմք աղաչել զի մի՛ ոք համարեսցի եթէ և մեք առ հայկաբանս կամ առ քերթօղս զանձինս գրիցեմք. քաւ լիցի մեզ։ Դուզնաքեայ ոք, այր մի տառապեալ խոստովանիմք, այլ՝ սպաս արարեալ ճշմարտութեան՝ ոչ՛ երբեք զանձինս ունիմք առ որ չեմք, և ո՜չ երբեք։

Ընդե՞ր իսկ բնաւ և մաղթանք՝ մի՛ որոց աչս ունիցին տեսանելով ո՞չ զգոյն գուշակիցեն, անղէն իսկ ի վերծանութիւն մատուցեալ։ Ծաղու արդար իսկ արժանի. միթէ ամենայն, որ կաղակրկին կակազէ, լիցի՜ ի բարբառ գրգարանին, հայկաբա՞ն իցէ, կամ որ չափաւն՝ քերթո՞ղ. «Եւ Սաւո՞ւղ ի մարգարէս», որպէս ասեն Գիրք։

Քա՛ւ, և մի՛ լիցի, ասեմք և կնքեմք, այլ զդիպողն առանց բնաւ թանգուզանաց, արդիւնաւոր ճշմարտութեամբ և ի փորձոյ զպատասխանին

131
  1. «Զեկուցում» (լատ.)։