Կարկեցան և ժանտից
Բերանք, լեզուք թունալից
Մինչ ընդ սրբոյն Ներսիսի 20
Տօնեցաք զԳրիգորի։
Եւ դաշնակն[1] հրաշաձայն
Յաներևոյթս սրովբէից
Օրհներգուաց երդակից
Գտաւ Քեզ յերեքսրբեանն։
25
Հայեա՛ց, Տէ՛ր, ի ծառայս,
Եւ մի՛ յիշեր զանուղղայս,
Աջ Քո լիցի ի նոսա,
Այլ ի չարէն զիս փրկեա՜,
Զորդի Քո աղախնոյ, 30
Ում սիրտ ետուր սիրալիր
Եւ զսուրբ խաչ ի կիր
Զնշան Որդւոյ մարդոյ։
Դ
ՏԵՂԻ ՏԱՆ ՏԽՐՈԻԹԻԻՆՔ
Ընդ վարսագեղ ծառով նստեալ հառաչէր,
Այն ինչ տակաւ տիւն զգիջեր հալածէր,
Եւ թռչնակաց հոյլք համակեալ ի գեղգեղս՝
Բիւր դայլայլիկս յօրինէին քաջհամեղս. 5
«Ել զի՞ է քեզ, ասեմ ցկոյսն, համակիլ
Ցանգ ի թախիծ, և ուստի՞ քեզ վարակիլ
Ցախտ անծանոթ, յորմէ կայիր ցարդ անփորձ,
Մի՛ թշնամի՞ Աստուած ի քեզ զայդ ելոյց»։
Զայս առ կոյսն, և զնորա իրանաւ 10
Պարապատեալ թաւալիմք առ վարդենեաւ
Ի դալարիս, յոր երկինք դեռ ցօղէին.
136
↑Յայսմ և ի սոյն միայն ներեմք մեզ, և այն ոչ անխորհրդաբար, որպէս թե կամեցեալ ասել «քոյդ զքեզ», կիրառութիւն բառիդ ըստ այդմ առման, զոր այլուր մերժեմք իսպառ որպէս կամամտածական բռնազբօսութիւն լեզուիս
