Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
***
Մի′ այլ յաստեղս լուսաճաճանչս Ուրանիա սիգասցի
Զհրավառ զիւր լեգէոն յոլորտս երկնից ի տարած,
Կարկտաբեր թող թխպագին յաւէժ ամպովք ծածկեսցի,
Մինչ անաղօտ ուսման փայլէ առաւօտեան արուսեակ։
5
Ո՛չ արբանեակ ասեմ արփւոյն էականին լուսատիպ,
Իմանալի այլ արևուն ոսկետեսիլ կարապետ,
Որ ո՛չ մասամբ լուսոյ արփւոյն լուսաւորի փայլածու
Եւ ստուերաւ հողագնդոյս ո՜չ մատնէ զլոյսն ի կորուստ:
Հայաստանին արդ մանկտւոյ առոյգ ոգի զուարթուն
10
Յօդս ճախրէ լուսագանգուր յիմաստութեան պերճ կամար.
Տգիտութեան և թանձրաբարդ միգաց սաստիկ վարադոյր
Ծիւ ի ծուէնս պատառոտէ նորա զուպար լուսաճեմ։
Արի՜ք զսոսա, որք երկնեցիք լուսատեսիլ զուարթունք,
Աստղունք ահա′ ի Հայաստան լոյս նշողեն գերաբուն․
15
Իւղով օծցէ մեր հայրենիք այրիացեալ զիւր գլուխ,
3անգայտ իւր ծոց զորդիս գգուեալ՝ որովայնի իւր ծնունդք։
Նոր տեսարան՝ նոր Ոլիմպոս ի քեզ Մասիս երևի.
Մի′ այլ Պարնաս իւր մուզայիւք, մի′ Արգոնեան և նաւորդք․
Ոսկեծըղի, լուսափետուր հայկեան զաւակք ի քեզ յօդս
20
Թևապարեն, ճախրեն ի վեր լուսաւորաց ի կայան,
Թագ կապեսցեն նոքին փառաց՝ ի քոյդ գլուխ դաբնիդնայ,
Պսակեսցեն զանուն քաջաց հայկածընին զաւակաց,
Թե ո՜չ Լևոն զսըգոյդ քուրձ մերկեաց սրով երկսայրի,
Սոքին յաւէժ ծիրանափառ զքև արկցեն պատմուճան։
25
Յեթերս կապոյտ, և դուք աստղունք' լուսածըղիկք, վառվառուն,
Արուսեկի և արփային նաժիշտք յաւէժ իբր հարսունք,
Լուսացնցուղ բոլորեցէք կաճառ զնոքօք բիւրեղեան,
Զի Հայաստան մի′ ասասցէ, թե չիք ասազունք զուարթունք։
|
|
17
2—162
