Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 1.djvu/93

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է


ԵՐԱԶ

Սարսափելի երազ տեսա այս գիշեր,
Որպես թե մի պարտիզի մեջ կանգնած եմ.
Մշտադալար զարդարված է կանաչով,
Բյուր ծաղիկներ յուրյանց հոտը բուրում են։

5 Ուրախ֊ուրախ թռչունները երգելով,
Ծառե ի ծառ ողջունեցին իմ գալը.
Ծաղիկները քնքուշ գլուխքը խոնարհած՝
Ողջույն տվին, զմայլեցավ իմ սիրտը։

Գնում եմ խոր պարտիզի մեջ. մարդ չկա,
10 Ոչ մի տեղից ձայն, աղաղակ չէ լսվում.
Միայն հեռվից հասանում է ականջիս
Ջրի ձայնը, բայց ջուրը դեռ չեմ տեսնում։

Ւմ գնացած ճանապարհի ծայրումը
Ահա բացվեց մի գեղեցիկ հրապարակ,
15 Մարմարոնյա գեղեցկաշեն ավազան,
Ուր գործում էր ջուրը այնքան աղաղակ։

Երբ մոտեցա ավազանին, ի՛նչ տեսնեմ,
Մի հրաշագեղ, մատաղահաս օրիորդ,
Ավազանի ափի վերա խոնարհած,
20 Լվանում է իստակ ջրում մի լվածք։
 
Գերբնական է այդ աղջկա տեսիլը,
Ոչինչ չկա դորա վերա հողեղեն.
Լուսեղեն է, թափանցիկ է մարմինը,
Աչքը հոնքը սև սաթի պես փայլում են։

25 Չքնաղ իրան, մեջքը բարակ, իսկ կուրծքը
Դուրս է նայում բարակ հագուստի տակից,