Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 5.djvu/149

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

կանք և անշարժք բաժանին ’ի վեշտասան մասունս, յորոց ութն անկանին Նախիջևանայ, իսկ մնացեալն կիսի ի վերայ պանդուխտ հայոց եկելոց այսօր և բանտարկելոցն ’ի փոքր ատենի, վասն պարտուց։

Անդէն առ նմին բացան աչք մեր և քննեալ զօրինակս կտակաց տպագրելոց յԱզգասէր, յԱրշալույս և 'ի Հիսիսափայլ օրագիրս այլև զօրինակս եղեալս առ իս, գտաք ստուգի, թէ յերկրորդ թղթի գտանի ստորագրութին միմիայն երկուց վկայից։ Այյ ոչ կամեցեալ սովին ևս հերիքն ալ, դիմեցաք ’ի Սուպրիմ Կօրտն առ ’ի տես անել զբնագիր կտակին և երկրորդ թղթոյն, այլ և յայնմ գտաք զերկուս վկայս։ Իբրև այսպէս խուճապէաք, դիմեցի առ հիապատոսս Ֆրանսիոյ և Բելգիոյ խորհուրդ հարցանել ՛ի նոցանէ որպէս 'ի բարեկամաց, ընդ որս ծանօթացեալ էի այսր2, բերելով յանուն առաջնոյն 'ի Փարիզէ զգիր յանձնարարութեան յԱրնօ անուն զօրապետէ։

Լուեալ հիւպատոսին Ֆրանսիոյ ըստ ամենայն մանրամասնութեան զբովանդա՛կութին գործոյն, խնդրեաց յինէն ընթեռնուլ թարգմանորեն ըստ կարի ճիշտ զերկրորգ զթուղթն և իբրև ընթեռնուի զայն ’ի լեզու ֆրանսիական, ասաց ցիս, թէ մարթ է զթուղթդ զայդ հրատարակել իբրև զպարգևագիր (дарственная ЗЭПИСЬ) և ոչ իբրև զկտակ, և պարգևագիրն վարեր է և երկոքումրք վկայինք ըստ յայնժամեան և արդի օրինաց Անգլիոյ։ Ելեալ անտի գնացի առ օրէնսգէտն իմ և առանց յայտնեչոյ նմա զխրատելն իմ հիպատոսէն Ֆրանսիոյ, ամենայն սառնութեամբ հարցանեմ, թէ զի՞նչ արարեալ է նորա ’ի մասին գործոյն։ Նա պատասխանի ետ, եթէ պատրաստ է զթուղթ ’ի վերայ առաջնոյ կտակին, քանզի երկրորդն չէ վաերակա ն։

Առ այս ասեմ ցնա—և ո'վ ասաց ձեզ, թէ կտակ իցէ երկրորդն, այդ շոկ պարգևագիր է, ՝ ի կենդանութեան Մասեհի Բաբաջանեանին արաբեալ, յորում զտունն զայն 'ի թաց քևսնէ յիշխանութեն է կտակակատար և ասէ, թէ յորչափ մնասցէ ինքն կենդանի, ունի կառավարել զայն ի որպէս հավատարիմ գործակալ Նախիջևանայ։ ա) զի թէ կտակ էր այն, ապա ուրեմն կամայ ակամայ թողլոց էր զայն ի կառավարութեան կտակակատարաց, բ) զի թէ պարգևագիր էր, ուրեմն զկնի մահու կտա- 1 իհետազօտե ալ] 2այսր [և յան ա պաղ] 3 ]պատմեալ առաջնոյն] 4 վալերա[պիր]