ված, կը միանան, ծունկերս կը խոնարհին, շրթունքներս կը ղողդոջեն, ու նայվածքներս կը մոլորին իրենց տենդ ահույզ թա֊ 30 փաոումներուն մեջ։ Ո՜վ սուրբ գիշեր, հոսեցուր սրտիս մեջ կաթը քու սպիտակ խորհուրդիդ և զիս քու ամբիձ գորովանքիդ հավիտենությանը մեջ ապրեցուր, քու հրայրքիդ բոցավառ ծիածանը շողացուր հոգվույս խավարին մեջ և էությանս պարապը քու հույզերովդ, քու սուրբ ու կենսաոատ հույզերովդ լեցուր։ Դուն որ Կյանքը ավիր ինծի, ո՜վ Տեր, ապրի'լ սովրեցուր, ցողե իմ հոգիս ցողովն անհուն գթության, ու թող ձյունե սրտիս մեջ հա վերմակ ան սպիտ ակութ լուն ը քու սրբություններուդՀ տո՜ւր ինծի, ո՜վ Տեր, քաղցր մոռացոնքն աջխարհի մորմոքներուն 40 և հետագայ։ձ մոլորանքին ցավն ինծի խնայե։ Քու սատափե երազիդ գունագեղ շողերուն մեջը զիս թաղեչ ո՜վ սուրբ գիշեր, և հագեցուր անսահման պապակն որ անդագաբ կ՝ այրե հոգիս։ Մանուկը' որ կը նիրհե իմ հոգվույս խորը, արթըն֊ ցուր և հնչեցուր դարձյալ վաղեմի ձայնըՀ որ լռած էր սրտիս մեջ։ Ո՜րքան քաղցր է սուզվիլ քու պայծառ խորհուրդիդ ջին ջ ան֊ հունության մեջ• թո՜ղ որ հանգչեցնեմ հոդնաբեկ ճակատս սփո֊ փանքիդ շողերով ու մոռնամ պահ մը անսահման խանդաղա¬ տանքիդ մեջ փանաքի վրդովումներն աջխարհի ունա յնություն֊ ներուն, ո վ սուրբ ու պաշտելի գիջերը հոգիներու Վերածնուն֊ 50 դին...
