Էջ:Muratsan, vol. 7.djvu/318

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

չլինի թե նոր բարեկամների ետևից ընկնես և յուր հորը մոռանաս…

Բայց արդեն ժամ 10½ է. վերջացնենք այս շատախոս և գուցե քեզ ոչ այնքան հաճելի նամակը և տանենք վագզալ չորեքշաբթի օրը քեզ և բարկացնելու և ուրախացնելու համար:

Բոլորին սիրալից ողջույն. Ավագին ասա, ներողություն, րեցեպտը այս անգամ չկարացի ուղարկել, չորեքշաբթի քո ժերսեի հետ կուղարկեմ։

Նամակ գրելուց մանրամասն գրիր և ամեն բանից տեղեկություն տուր, թե երկար չեմ կարողանում գրել, կարճ գրիր այն թե ամեն փոստ գրիր, որովհետև, երբ Շուշուց փոստը գալիս է, և ես քեզանից նամակ չեմ առնում` նեղանում եմ:

Երեխաներիս հազար համբույր։ Գուրգենիս բարև։ Մեր Թամարին էլ բարևիր. ինչպես է դուր գալիս նրան Շուշին, գրիր: Մեր Խաջենագետի բաղի համար ինչ են արել։

Ջերմաջերմ քեզ համբուրելով`

Բո կարոտատանջ` Գրիգոր

Ժամանակ չկա նամակս կարդալու, թե սխալներ լինեն գրածներիս, գրիր:

4 հուլիսի, 1888, Թիֆլիս, երկուշաբաթ ճաշից հետո

Սիրեցյալդ իմ․

Այս րոպեին վեր կացա քնից․ մի քանի ժամ ժամանակ ունիմ քեզ նամակ գրելու, բայց ամբողջ տան մեջ սաստիկ տոթ է. ուրեմն ունեցած ժամանակս կես հաշվելու է։

Ամենից առաջ համառոտ պատասխանենք մի քանի հարցերիդ, որոնց մոռացա ամսույս 1-ի նամակումս պատասխանելու։ Ըստ որում, դրանք պատկանում են հունիս 26-ի նամակիդ։

Այդ քո դուփլիները այստեղ չէ․ ես նրանց թամբի մեջ եմ