Էջ:Muratsan, vol. 7.djvu/96

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ա) Հիշյալ կալվածներից ստացած արմտիքը և փողը․

բ) Պտղի բաժինը, որ վարդապետները Ղազախի գավառը և Սևանի շրջականները շրջելով հավաքում են, ինչպես օրինակ՝ տավար, ոչխար, յուղ, ձեթ, պանիր և զանազան արմտիք։

գ) Սուրբ Նշան կոչված մասունքի խաչհամբույրը, որը գրեթե վանքի բոլոր եկամուտներից ավելին է լինում, մանավանդ երբ որևէ վարակիչ հիվանդության կամ երաշտի պատճառով շրջեցնում են գավառի մեջ։

գ) Վաճառված մատաղացուների և մոմերի օգուտը, նույնպես և ուխտավորների աջհամբույրը։

ե) Ծովակի մի անբնակ կղզու մոտից որոշ ժամանակ ձուկ բռնելու իրավունքը, որը կապալով տալիս էին, կարծեմ 200 ռուբլով։

Թե Սևանի վանքը տարեկան ի՞նչ եկամուտ ու ծախք ունի, չկարողացա իմանալ. միաբանության մոտ անձերից մինը ասում էր, որ, եկամտի գումարը հասնում է 3000 ռուբլու և ծախքը գրեթե նույնչափ։ Բայց ուխտավորներից ոմանք եկամտի գումարի 10,000-ի էին հասցնում, որը, մեր կարծիքով չափազանցություն է։

Վանքը տալիս է միաբաններին երկու տարին մի անգամ մի ձեռք շալեղեն (լազգու շալից) վրայի հագուստ և տարին մի անգամ 4 ձեռք շապիկ ու վարտիք։

Իբրև պատիժ, Սևան աքսորվածները վանքից ստանում են ձրի ապրուստ և բնակարան, եթե մինչև անգամ 10 կամ 20 տարի մնան այդտեղ, բայց հագուստը աքսորվածներն իրենք են հոգում իրենց համար։

Վանքի միաբանական կազմակերպությունը․ արժ. վանահայր Կարապետ վարդապետը. Գրիգոր և Իգնատիոս հայր սուրբերը. բարեկ. Խորեն աբեղան․ մի քանի խորհրդածություններ. Սողոմոն սարկավագը. վերջաբան:

Սևանա վանքի այժմյան միաբանությունը կազմում են՝ վանքի վանահայրը, որ է արաժնապատիվ Կարապետ վարդապետ