Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
(Նվեր բարեկամական Մ. Պալապանյանին)
Մոսկօֆէն նօմայ ու ամեն տարի
Կըրպերիմ ռազնըյ պազիրկեան պարի,
Թէզ-թէզ քօնքուռս ալ կանիմ ես։ Մեղայ,
Ատօվ մարթ էղայ։
Խախօլին պարին ապմէռիթ արի,
Քանթօռ ծախեցի քիւֆ էղած պարի.
Հէպէթ, էրեսըս շատ թուքին։ Մեղայ,
Ատօվ մարթ էղայ։
Կար մէքամ եղօտ, կէնճ էրփէվարի,
Ուրուրի աչքըս ես վըրան տըրի.
Տուն-տեղ, էքիփաժ զավթ արի։ Մեղայ,
Ատօվ մարթ էղայ։
Սայեախլուս հէ՛մ չար, հէ՛մ ալ չիրքին էր,
Էռսուն հազարնոց մէքամ զէնկին էր,
Շամառ շատ տուվից ինծի։ Ես մեղայ,
Ատօվ մարթ էղայ։
Ծեռքըս մէքամ ծի ես տալու մարթ չիմ,
Ամա ես մարթոց էղիլ իմ հէքիմ,
Կիտիմ, շատերուն զայ արի։ Մեղայ,
Ատօվ մարթ էղայ։
Միրուքըս տեղին, մաղըս ալ էրկան,
Փօրիս մէչ նըստած է մատնիչ Յուդան,
Պօչ խաղցընելու քեամիլ իմ։ Մեղայ,
Ատօվ մարթ էղայ:
|
|
