Տունիս թէփէն է Փարիժի ֆասօն,
Ասօր, եա վաղը կունենամ միլիօն,
Միլքերըս օրէ օր կըշատցունում,
Կուվէռնանքայով զավակ կը մեծցնում.
Եա հօս, եա Ռաստօվ մեծ տուն պիտ խորթիմ,
Հ՜ը, աղէ՞կ մարթ իմ։
Աղէկ մարթ` լալըս անկե իմացայ,
Վօր ամէն գօրծի մէչ մըտնիլ կըրցայ.
Պանքի, թատրոնի եվ կամ վարժատան
Հօքապարցու իմ եվ կամ թէ անթամ.
Տումա եալ կուգամ ու կըկանչվըռտիմ,-
Հը՜, աղէ՞կ մարթ իմ։
Իմ տունիս քօվը կայ մէքամ ազպար,
Ատենով անտեղ մէքամ մեծ խօզ կար.
Շատ, շատ տարիներ ատ խօզը կեցաւ,
Ետքէն սատկեցաւ.
Հալխը ատ խօզէն ի՞նչ շահ ունեցաւ։
