Էջ:Raphael Patkanian, Collected works (II).djvu/179

ԼՕՊԻԱՅԻ ԲՈԻՍ ԵԻ ԽՈԻՆԾՕՐԻ ԾԱՌ

Լօպիային բուսը տուպին փաթթըված,
Խունծօրին վըրան կըխընտար պէթէր,
(Վօր նօմայ մէյվան ճուխքերէն կախված՝
Ծանտռութեան տակը շատ կրտանճըվէր).
— Անզօր իս, կասէր։
Խունծօրն ալ նարան տըւից պատասխան.
«Ինչ վօր ալ լամնը՝ իմ քօքիս վըցա
Ասպես եա անպես ես կըտիմանամ:
Ամա տուն, պարոն տ...նօղ լօպի,
Սաղ կեանքըտ կանցնուս փաթթըված տուպի.
Ու թէ մէկ մինութ տուպէն հեռանաս,
Վար կըկօլօրվիս ու ճառէղ կըլաս»։

Առակիս միտքը պարզ ու պայծառ է,
Աս էլ ֆէլանին մէքամ շամառ է։