Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ЯЗЫК ТВОЙ-ВРАГ ТВОЙ
Պօյըտ ու պօսըտ-սէլվի ու չինար,
Ինքըտ տեսօք իս-ատ կիտէ աշխար:
Դէմքիտ նայօղը՝ քեզի կըկիտնայ
Կիտուն իմաստուն մէկ փիլիսոփայ:
Ինչպես վօր կասնը` մընա՛ պաւական,
Չի լա վօր խելքիտ զօռ տաս, սիրական։
Ու եփ վօր մըտնուս մէկ ժողովի մէչ
Լեզուտ պերանէտ չի հանիս տուն հէչ։
Ամա իմ խրատս տուն չի լսեցիր,
Խելք ու պերանիտ վի՜րա զօռ տըւիր։
Լըպըռտան լեզուտ պացից քու հօքին,
էրեվցաւ մուր, ախտ, չամուռ մեր աչքին։
Լըպըռտան լեզուտ քու սիրտը պացից,
Քու սիրտը էրված էր չար նախանձից։
Ամա՛, եփ ծեռքըտ տուն խալէմ առիր,
Ա՜խ, ալայ֊մալայ քեզ ճառէզ արիր։
Ա՜խ, ինչո՞ւ ինչո՞ւ ինծ չի լսեցիր,
Լըպըռտան լեզւովտ քեզի մատնեցիր։
|
|
