Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Օղլըշախ ու կօրծ թօղած,
Հէչ վարթապետ կըլայի՞:
Վարթապետը սորված է
Չի ցանածը միշտ հնծիլ,
Ու ինչ պան վօր կօված է,
Քըրֆիլ, պղծիլ, անիծիլ:
Աս է մեր փառք, մեր պարծանք,
ԱսպԷս աշխարք կըշրջինք,
Կառնունք խեվէն կօվասանք
Ու հայրենիք կըզրչինք»։
|
|