Էջ:Raphael Patkanian, Collected works (II).djvu/227

.... ԱՆ ԶԱՐԱՐ ՉՈԻՆԻ

Հէլալ քրտինքով տուն-տեղ պահօղը,
Հայ ազգի համար քրտինք թափօղը
Քաղաքի մէչ կին չունի։
Թօ՛ղ 'լա շալվէր, քիւլհանի կօղ,
Արուն ծըծօղ, տուներ զըրչօղ,
Թէ վօր նա ճէպը օսկի շատ ունի
Թօ՛ղ, ան զարար չունի։

Խելօք, ամօթով, հէլալ, կէնճ մարթը,
Կօրծի մէչ արի երիտասարդը
ժամանակիս կին չունի։
Թօ՛ղ 'լա հաստ խաֆա ու արապաճի,
Թէք զաւակ ըլայ նա մէկ զէնկինի՝
Ան զարար չունի։

Նամուսով ռընչպար մէկ ախչիկ զաւակ,
Մօր ծեռքը տիր ինչպէս մէկ չիչակ,
Ժամանակիս կին չունի։
Թօ՛ղ 'լայ չիրքին՝ տենքսըզ, իննատչի,
Թէնթէք, հօռփինա ու շամաթաճի,
Եթէ վօր նօմայ ճէպն էլ նա ունի,
Ան զարար չունի։

Կիտուն, խելացի, պատվելի մէկ անձ,
Խելօք մէկ ազգի մէչ անգին գանձ
Մեր մէչ կին չունի։
Թօ՛ղ 'լա ուրացօղ, հայերուն ատօղ,
Սուտ զուրուցք, շալվէր ու մեծ-մեծ խօսող,
Թէք մեր տիւտիւկը տայմայ թօ չալէ,
Մեր քաղաքին մէչ ազատ թօ քալէ։