Էջ:Raphael Patkanian, Collected works (II).djvu/243

ԳԱՌՆՈՒԿ

Սիրուն, անմեղ իմ գառնուկ,
Բուրդըդ սպիտակ ու փափուկ,
Դաշտ վազելով ու արոտ,
Մորըդ քաշում ես կարոտ.

Մի՛ լար, գառնուկ սիրական,
Փոքրիկ տըղի դու նըման,
Կու գա մայրըդ, հետը շատ
Կը բերե քեզ անուշ կաթ։