Էջ:Shirvanzade, Collection works, vol. 7.djvu/178

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ՌՈՒՍՏԱՄ․ (Գրպանը շոշափելով)։ Բավական է, ինչ որ կա։ Մնաս բարով, եղաբայր Մարտիրոս։ (Համբուրվում է)։


ՄԱՐՏԻՐՈՍ․ Հիսուսի օրհնությունը լինի քո ընկերը։ Տես, չմրսես։

ՏՈՒՍՏԱՄ․ (Վերցնելով պատից քարշ արախ մտրակը, գնում է ձած կողմի դռնով)։

ՋԱՎԱԴ

ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄ (Հետևում են նրան)։

ՋԱՀԱՆԳԻՐ․ Դու չե՞ս ուզում ճանապարհ դնել։

ՄԱՐՏԻՐՈՍ․ Վախենում եմ դուրս գալ, կարող եմ մրսել։

ՋԱՀԱՆԳԻՐ․ (Գնում է ձախ կողմի դռնով)։

ՏԵՍԻԼ 6

ՄԱՐՏԻՐՈՍ և ԵԳՈՌ

ԵԳՈՌ․ (Խորքի դուռը բացվում է սոսկալի դղրդյունով։ Քամին ավելի է սաստկացել։ Հոգնած և ուժասպառ)։


ՄԱՐՏԻՐՈՍ․ (Սարսափով)։ Սպանեցի՞ր։

ԵԳՈՌ․ Դժբախտաբար ոչ։ Գնաքց, անհայտացավ խավարի ու բուքի մեջ։

ՄԱՐՏԻՐՈՍ․ (Հառաչելով)։ Գոհություն աստծու։ Թե չէ ինձ վկա պիտի կանչեին։ Դուռը ծածկիր։ Վո՞ւու, ինչպես է փչում, մարմինս զարզանդում է։

ՔԱՄԻ․ (Քամին սուլում է սաստիկ)։

Վարագույր