Էջ:Shirvanzade, Collection works, vol. 7.djvu/194

ներկա եղողներից առաջին պատահողին և թափահարում իբրև ծառ): Վեր կաց (Կատաղի ճիչ): Ա՛հ, ահ, ահ...

ՄԻ ՀԱՐԵՎԱՆ․ Նա խելագարվել է, կապոտենք նրան։
ՍԱՆԱՄ․ Բալաս, վա՜յ, վայ բալաս (կուրծքը կեղեքում է):

ՎԱՐԱԳՈՒՅՐ