Ծաիկ ըրե՚ք հոգեվարքներուն ձայները վերջք՛ն, Հովին հարվածներուն մեք Որ ծաոերը կջարղե, 0՚, մի՞ մոաենաք, մի՞ մոաենաք, մի՞ մոտենաք, Տրլլա որ մոաենաք գերեզմ աննոցներուն և ծովոլն, Կարմիր յարերուն վրա նավեր կնշմարեմ հեռուն, է՚եոևլնեթա .է ուաակումներ անոնց մեջկան, Օւ ցավԱիրգովարվոզ ալիքներուն վրա Գանգեր ու սրունքներ ինծի կերևան,.. Vաիկ ըրէ՛ք, մաիկ ըրէ ք, մաիկ ըրե՜ք Փոթորիկին գոլը ծովուն ալիքներուն մեջ, Կոտորա՛ծ, կոտորա՛ծ, կոտորա՛ծ... Մտիկ ըրէ՛ք, մտիկ ըրէ՛ք, մտիկ ըրէ՛ք Մահւսձայն ոոնոլմը զարհոլրյալ շուներուն, Հովիտներէն ու գերեզմաններեն ինծի հասնող, 0՛, պատուհանները փակեցեք ու աչքերնիդ ալ, Կոտորա՛ծ, կոտորա՛ծ, կոտորա ծ...։ % ԱՎԵՐՈԻՄԻ ԳԻՇԵՐ Օոլոր վիրավոր ու մահաբաղձ հոգիներն այս իրիկուն, ՚՝ Վեըշալույսին մոխիրներուն վրա հուսահատորէն հակած1 Իրենց սարսափն ու վերահաս աղետքը կուլան... Օւ ցավերե անմխիթար մայրեր, Երիտասարդ ու շքեղ հսկաներու համար, Իրենց խելակորույս գլուխները դագա՛ղներու րախելեն, ՝ Հավիտենական ու վաղաժամ կորուստը կարյունվին... 6՛, իրիկո՛ւն ու դերեզմա՚ն, գերեզմա՚ն այս րոյրրին, Օւ արյուն ու մոխիր ու արցունք մեր անզոր հոգին՛երուն համար...։ Ահաբեկյալ քաղաքին լույսերն ալվյըներոլ նման կկուրանան, Օւ Արաներուն և հոգիներուն խորր, վտանգին ե ՚գիշերին զարհոլրանքը կալեկոծվի... «4
