ԻՅԱԼՈԻԻՔ ԵՎ ԻՏԱԼԱՑԻՔ
(Հիշողություն դեպ ի անցածը)
I
Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ Իտալացիք,
Չէ թնդում քաղցր երգեհոն,
Ինչո՞ւ, քնքուշ Իտալուհիք,
Թողել եք ձեր պիանոն։ 5
Մոռացել են դոքա, ասես,
Փափուկ սեռը կանացի.
Սրտում վրեժ, կտրիճի պես
Դիմում են վրանը ոսոխի։
Որպես տան մեջ, նույնպես կռվում 10
Կանգնած են հեզ և հպարտ,
Գնդակներին կուրծք են ուղղում,
Եվ շրթունքից չէ՛ գնում վարդ։
II
Զարմանո՞ւմ եք, ինչ ասում եմ.
Թե դուք նոցա տեսնեիք 15
Խաղաղ օրով, երբ քաղցրադեմ
Բռնած կիթառն գեղեցիկ,
Փափուկ մատներն արծաթելար
Նվագարանին դիպչելով՝
